کتاب آشنایی با ماکیاوللی

ناشر: مرکز
تاریخ نشر: 17 اردیبهشت 1392
تعداد صفحه: 80
شابک: 978-964-305-841-8
قطع کتاب: رقعی
نوع جلد: شومیز
وزن: 120 گرم
رتبه فروش: #13319 (مشاهده پرفروش ترین ها)
290,000 ریال 261,000 ریال
تخفیف: 29000 ریال (10%)
فروش ویژه
خریداران به همراه این کتاب، موارد زیر را نیز سفارش داده اند
مرور کتاب
از طرف مولف کتاب آشنایی با ماکیاوللی
"آشنایی با ماکیاوللی" آخرین ترجمه­ی من است که تازگی منتشر شده، از همان مجموعه­ی "آشنایی با فیلسوفان" که نشر مرکز منتشر می­کند. عنوان اصلی کتاب "ماکیاوللی در 90 دقیقه" است، از مجموعه­ی مرور تاریخ تفکر، نوشته­ی پل استراترن؛ هر کتاب حدود 60 صفحه دارد و اگر هر صفحه خواندن­اش 90 ثانیه طول بکشد، کل کتاب را می­شود در 90 دقیقه خواند – این هم از فلسفه­ی نام­گذاری این مجموعه در زبان اصلی (ترجمه­ی فارسی هم فکر می­کنم همین حدود وقت از خواننده خواهد گرفت). مثل دیگر عناوین این مجموعه، "آشنایی با ماکیاوللی" هم کتاب تخصصی و دشواری نیست و بیش­تر برای آشنایی اولیه با احوال و آثار پدر سیاست مدرن نوشته شده. تنها ترجمه­یی است که انتخاب­اش با من نبوده: کاری بود که با اکراه پذیرفتم، اول به این دلیل که از پراکنده ­کاری خوش­ام نمی­آید، دوم به این دلیل که انگیزه و اشتیاقی نسبت به "فلسفه­ی سیاسی" در خود نمی­دیدم. اما، برخلاف تصور، تجربه­ی ناخوشایندی نبود، به عکس، خیلی هم جذاب بود؛ هرچند که باز هم بیش­تر مجذوب زندگی و تجارب تلخ ماکیاوللی و شخصیت شگفت­انگیزش شدم تا صرف اندیشه­های سیاسی­ او – نوشتار طنازانه­ی استراترن هم که جاذبه­ی خود را داشت. به هر حال، کتاب کوچکی است، به گمان­ام به یک بار خواندن­اش می­ارزد ...
بامزه است، تنها کتابی که مستقلن در باب فلسفه­ی سیاسی ترجمه کردم انتشارش با اوضاع و احوالی مصادف می­شود که چندان هم باب طبع­ام نیست. سرخورده نه، دل­زده­ام می­کند. نوشته­های اخیرم را که نگاه می­کنم، هم احساس اسارت می­کنم، هم احساس بیگانگی -- جدیت بیش از حدی که با نگاه طنزآمیز من به زندگی همخوانی ندارد. نه، اصلن حرف­ام این جمله­ی جهان­سومی نیست که "سیاست همه­اش بازی است و ..." (چه چیزی بازی نیست؟) نه، اما می­دانم که گام زدن در هر راهی هم انگیزه می­خواهد هم حوصله، که من در حال حاضر هیچ­ کدام­اش را ندارم.
مساله جوزدگی یا حتا واکنش­گری هم نیست؛ فقط این است که به هر رو فضایی که در آن می­نویسم استلزاماتی دارد. دیگر این که، خیلی از دوستان­ام، خیلی از دوستانی که من مطالب­شان را دوست داشتم، یا نمی­نویسند و یا کم و بعضن بدون­ برنامه می­نویسند. توهمی نداشتم که بخواهم سرخورده شوم. همین است که هست. بعد از این هم، انگیزه ­یی و حوصله­یی باشد، بیش­تر به کار اصلی­ام ادبیات، و کار فرعی­ام فلسفه، می­پردازم – حرف­وحدیث­های هرازگاهی هم که همیشه هست ...
کتابهایی با موضوع های مشابه
از پدیدآورندگان این کتاب
مشاهده موارد مشابه بر اساس دسته بندی