کتاب روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران با دول همجوار (1357 - 1390)

پس از وقوع انقلاب اسلامی، روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران متاثر از متغیرهای گوناگونی بوده که به نوبه خود نوع و مرزهای روابط خارجی در دوره های مختلف را تعیین و مشخص کرده است. در واقع، اهداف و نقش های ملی متفاوت در دوره های مختلف، به سمت گیری های متفاوت و در نهایت، روابط خارجی متفاوت در دوره های اول تا چهارم منجر شده است. این سوال اساسی مطرح می شود که چه متغیرهایی در تعریف نقش ها و اهداف ملی بیشترین تاثیرگذاری را در دوره های اول تا چهارم داشته که درنهایت، به شکل گیری روابط خارجی متفاوت منجر شده است؟

یافته های پژوهش نشان می دهد که ساختار نظام بین الملل، نیازهای داخلی، درک و نگرش تصمیم گیرندگان و ژئوپلتیک به عنوان چهار متغیر اساسی باعث تعریف نقش ها و اهداف ملی در دوره های اول تا چهارم شده که در نهایت، این روند به شکل گیری مرزهای روابط خارجی در دوره های اول تا چهارم منجر شده است. آنچه در این دوره ها باعث شکل گیری روابط خارجی متفاوت شده، متاثر از وزن متفاوت هر کدام از این متغیرهای چهارگانه در دوره های اول تا چهارم است. روش پژوهش در این مقاله، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری داده ها منابع کتابخانه ای، اسنادی و اینترنتی است.

• قبله عالم: ژئوپلیتیک ایران ~گراهام ای. فولر، عباس مخبر (مترجم)
• دیالکتیک ایرانی: تاریخ تحلیلی روابط خارجی ایران در خاورمیانه ~محمد هوشی السادات، فرشاد رضوان (ویراستار)
• سیاست خارجی ایران ~علی باقری دولت آبادی، محسن شفیعی سیف آبادی، امیرحسین غلام پور (ویراستار)
• رقابت قدرت های منطقه ای در آسیای غربی (ایران، ترکیه و عربستان) ~سیدعباس احمدی، طهمورث حیدری موصلو، محبوبه قاسمی ایمچه (ویراستار)
• جمهوری اسلامی سیاست خارجی و روابط بین الملل ~سیدصادق حقیقت
• موارد بیشتر (59)

• نگاهی کثرت گرایانه به رویکردها و روش شناسی ها در علوم اجتماعی ~محمدجعفر جوادی ارجمند (مترجم)، مجید فرهام (مترجم)