کتاب گفتمان ادبیات سیاسی ایران در آستانه دو انقلاب

انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی، این دو پدیده شگفت انگیز تاریخ یکصد ساله اخیر ایران، اگر به درستی شناخته و شناسانده شوند، می توانند نقاب از رخ بسیاری از رازها و رمزها و خوی ها و بایدها و نبایدها برکشند. در هر دو انقلاب ، نشان های برجسته ای از صفا، ساده دلی، ایثار، وطن دوستی، عدالت جویی و آزادی خواهی می توان یافت، همچنان که می توان جای پای حقد، حسد، کینه، توطئه، تهمت و دروغ را نیز در سنگ فرش کوچه های تاریخشان دید!

در میان کسانی که در مورد این دو پدیده تاریخی سخن گفته اند، هم قلم های سلیم و سالم دیده می شود و هم قلم های کینه توز و انتقام جو و حتی در پاره ای موارد دروغ زن و دریک کلام ناسالم!

اما در مورد وقوع این دو انقلاب فرضیات گوناگونی مطرح شده است؛ ولی فرضیه ای که به گمان نویسنده این اثر از روایی و کارایی بیشتری برخوردار است، فرضیه فرهنگی است. به این معنی که فرهنگ در معنی گسترده اش، مهم ترین عامل شکل گیری و پیروزی این دو انقلاب بوده است. این فرهنگ را بیشتر به شکل ادبیات سیاسی و در قالب گفتمانی می توان تبیین کرد. منظور از گفتمان و رویکرد گفتمانی، مجموعه عوامل تأثیرگذار بر ذهن و زبان و رفتار و کردار مردم است؛ از دین و مذهب و ایدئولوژی گرفته تا شعر و ادب و هنر. از شعارهایی با درون مایه مذهبی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی گرفته تا موسیقی و ترانه و تصنیف و نمایش و روزنامه و شب نامه! در این کتاب از همه این عوامل به ایجاز و اختصار سخن به میان آمده است.

• رازدانی و روشنفکری و دینداری ~عبدالکریم سروش
• در خدمت و خیانت روشنفکران ~جلال آل احمد، زهرا یاسینیان (ویراستار)
• کشکول شیخ بهایی ~سیدبهاءالدین سیدرضی بهایی شیرازی
• قدرت در نمایش نامه های تاریخی شکسپیر ~سعید کاظمیان
• سیاست ادبیات: تزهایی درباره ی نوشتار ~فرید قدمی
• موارد بیشتر (62)

• آخرین سخنرانیهای راشد 7 - 1356 ~افسانه قارونی (ویراستار)، مهدی محقق (مقدمه)، محمود عباسی (مصحح)، حسین تیموری (مصحح)