من از کجا باید مواد پروتئینی مورد نیاز بدنم را تأمین کنم؟ این بیشترین سؤالی است که مردم در جلسات سخنرانی من مطرح می کنند. بلافاصله این سؤال پیش می آید گاو نری که شاید تو امروز یک تکه از گوشت لذت بخشش را همراه ناهارت تناول کردی، پروتئین مورد نیاز خود را از کجا تأمین می کند؟ یا فیلی که بزرگ ترین جثه را در میان حیوانات دارد، پروتئین خود را از کجا تأمین می کند؟ مگر نه این است که این حیوانات تمام مدت عمر فقط یک نوع گیاه می خورند؟ برای این سؤال ها جوابی در کار نیست و مردم مات و مبهوت می مانند. وقتی گاو و فیل و سایر گیاه خواران تمام احتیاجات بدن خود را از تنها غذایی که می خورند تأمین می کنند، چرا ما نتوانیم مواد مورد نیاز بدنمان را از میوه ها تأمین کنیم؟ ما که انواع میوه را برای تغذیه در اختیار داریم و مانند گاو و گیاه خواران نباید سرتاسر عمر از یک نوع گیاه تغذیه کنیم! گاو بیچاره باید از یک نوع گیاه هم شیر پرچرب و هم گوشت لذیذ برای ما تولید کند! واقعیت این است که بدن ما اسیدهای آمینه (پروتئین) مورد نیاز خود را از میوه ها و سبزی های خامی که می خوریم تأمین می کند. ما نمی توانیم نیاز بدن خود را از پروتئین گوشت و تخم مرغ حاضر و آماده برآورده کنیم. نتیجه این جنازه خوری ها همانا مسمومیت و بیماری است.