کتاب مردی که گورش گم شد

دستم را بسته اند. با دست بند از پشت بسته اند و پشت وانتی انداخته اند. کف وانت لخت لخت است. نشسته ام روی آهن سرد و تکیه داده ام به دیواره ی فلزی. چشمم را نبسته اند. اول بستند و بعد باز کردند. مرد چاق گفت که باز کنند و مرد لاغر باز کرد. بعد از این که چشمم را باز کردند، فهمیدم کدام یکی چاق بود، کدام لاغر. سه نفر بودند، مرا انداختند پشت وانت، در پشتی را بستند و رفتند جلو نشستند. نفهمیدم هم کی کجا نشست، کی راند. فقط فهمیدم که هر سه رفتند و نشستند. وقتی ماشین راه افتاد، صبح بود. صبح صبح هم نبود، خورشید درآمده بود. به من هیچی نگفتند. نگفتند کجا می رویم، کجا می برندم. پرسیدم. از همان مرد چاق پرسیدم. فکر کردم از او باید بپرسم. ولی چیزی نگفتند، هیچ کدام چیزی نگفتند. نه چیزی گفتند، نه فحش دادند. فقط یک بار حرف زدند. مرد چاق حرف زد. گفت: چشمش را باز کن.

• مردی که گورش گم شد ~حافظ خیاوی، شیوا حریری (ویراستار)
• شوهر عزیز من ~فریبا کلهر
• اسپارانی (مجموعه داستان ایرانی) ~علی امیر ریاحی
• داستان هایی از مثنوی ~عاطفه دیانتی
• از نیستان و ... دیگرستان مجموعه داستان (داستان های دهه هفتاد) ~سیدمهدی شجاعی
• موارد بیشتر (72)

• مردی که گورش گم شد ~حافظ خیاوی، شیوا حریری (ویراستار)
• حرف اول اسمش نون بود (کتاب بوف) ~حافظ خیاوی

• ها کردن: مجموعه داستان پیوسته ~پیمان هوشمندزاده، شیوا حریری (ویراستار)
• برف و سمفونی ابری ~پیمان اسماعیلی، شیوا حریری (ویراستار)
• ویران می آیی ~حسین سناپور، شیوا حریری (ویراستار)
• این وبلاگ واگذار می شود ~فرهاد حسن زاده، شیوا حریری (ویراستار)
• مردی که گورش گم شد ~حافظ خیاوی، شیوا حریری (ویراستار)