استفاده صحیح از منابع محدود به منظور انجام فعالیت های اقتصادی از موضوعاتی است که همیشه مورد توجه سرمایه گذاران و تأمین کنندگان منابع مالی (از قبیل بانک ها، مؤسسات تأمین منابع مالی، صندوق های توسعه ای و غیره) قرار داشته است. این امر به طور معمول از طریق انجام بررسی ها، برآوردهای جامع و تدوین چشم انداز پروژه ها قبل از اجرا و نهایتا انجام ارزیابی های لازم و ارائه نتایج آن در قالب یک گزارش مکتوب یعنی همان طرح کسب و کار، صورت می گیرد. طرح کسب و کار به لحاظ آنکه به عنوان ابزاری جهت ارزیابی و تصمیم گیری در مورد اجرا یا عدم اجرای یک پروژه به کار می رود از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار می باشد. به این ترتیب توجه به جوانب مختلف موضوع هنگام انجام بررسی های لازم، ترسیم دورنمای پروژه و ارزیابی آن نیز حائز اهمیت می باشد.
واقعیت آن است که کمربند حمایتی که طی دو دهه گذشته به لطف یارانه های ارزی، ریالی، مجوز عدم ساخت و اقدامات مشابه آن فعالیت های اقتصادی و صنعتی کشور را احاطه کرده و بعضا ناکارآمدی آنها نیز باثبات رسیده، فضایی غیررقابتی را برای فعالیت های اقتصادی و صنعتی فراهم ساخته است به طوری که بسیاری از سرمایه گذاران صنعتی به دنبال تهیه طرح های به اصطلاح توجیهی جهت کسب سهمی از یارانه های فوق بوده اند، طرح هایی که علی رغم فقدان مطالعات جامع اولیه عموما به دنبال نشان دادن برگشت سود قابل ملاحظه، توجیه اجرای طرح و به دنبال آن کسب منابع ارزی و ریالی جهت اجرای آن بدون توجه جدی به واقعیت امر و آینده آنها بوده اند.
فعالیت های اقتصادی مورد نظر، که بایستی به طور همزمان مورد توجه صاحبان کسب و کار و دستگاه های مجری و یا ناظر دولتی قرار گیرد، اصلاح نگرش کارشناسان تهیه کننده و ارزیابی کننده طرح ها و به طور کلی گفتگو و برقراری ارتباط با خواننده از ویژگی های بارز کتاب می باشد.
به منظور استفاده بیشتر خوانندگان و آشنایی آنها با معادل انگلیسی برخی از کلمات، علاوه بر واژه نامه ای که در پایان کتاب وجود داشته توضیحات لازم به صورت پاورقی نیز آورده شده است. اینجانب که برحسب وظیفه شغلی طی سال های متمادی در وزارت صنایع و معادن مسئولیت بررسی و نظارت بر بررسی صدها طرح و پروژه صنعتی را به عهده داشته و شاهد نارسایی ها و کاستی های این قبیل طرح ها بوده ام، امیدوارم کتاب حاضر به عنوان کتابی کاربردی بتواند ضمن اصلاح دیدگاه ها و روش های به کارشناسان، مشاورین صنعتی، صاحبان صنایع و فعالیت های اقتصادی در تهیه طرح های جامع اقتصادی و صنعتی منطبق بر واقعیات و در واقع چیزی بسیار فراتر و بیشتر از یک «طرح توجیهی» کمک کرده و نهایتا به به کارگیری بهینه منابع محدود مالی کشور (اعم از منابع بخش خصوصی و بخش دولتی) و نیل به توسعه اقتصادی و صنعتی نقش مؤثر و قابل ملاحظه ای ایفا نماید.