کتاب گوهر عمر: گفت وگوی پیروز سیار با استاد احمد آرام

احمد آرام یک صد سال پیش در یکی از محله های تهران قدیم دیده به دنیا گشود. از عمر او یکی دو سال بیش نگذشته بود که نهضت مشروطیت در ایران پای گرفت، نهضتی که سرزمین ما را در آستانه دوره ای جدید قرار داد و فصلی نو در تاریخ آن گشود و نسلی را پرورد که آرمان های بزرگ ترقی خواهی و پیشرفت را در حیطه های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی در سر داشتند.

دوران خردسالی و نوجوانی او در حال و هوای پرکشمکش سال های پایانی سلطنت قاجارها گذشت. در همین سال ها بود که دوره دبیرستان را به پایان رساند و سپس در مدرسه حقوق و طب که به تازگی تأسیس شده بودند، به ادامه تحصیل پرداخت. دو سال در مدرسه حقوق تحصیل کرد و دوره مدرسه طب را تا سال آخر خواند، اما این هر دو را به سودای معلمی کنار نهاد و در سال های نخست کار، به دبیری در مدارس اصفهان و شیراز پرداخت. خیلی زود به کتاب نویسی روی آورد و نخستین کتاب خود را با عنوان هدیه سال نو در بیست ویک سالگی نگاشت. سپس با همکاری دو تن از همدرسان خود، نخستین کتاب های درسی فیزیک و شیمی دبیرستان ها را تألیف کرد و از آن پس، در طول زمانی نزدیک به هفتاد سال، بیش از یک صد کتاب ارزنده را که غالباً در زمینه های گوناگون علوم جدید تألیف شده بودند، از سه زبان انگلیسی و فرانسه و عربی به فارسی ترجمه کرد.

• علم و تمدن در اسلام ~سیدحسین نصر، احمد آرام (مترجم)، ناصر موفقیان (ویراستار)
• مرده ای که حالش خوب است ~احمد آرام
• کسی ما را به شام دعوت نمی کند ~احمد آرام، عزیز ترسه (ویراستار)
• غریبه در بخار نمک ~احمد آرام
• بیدار نشدن در ساعت نمی دانم چند ~احمد آرام